De fatale reis van ’the Neverthought’ – Berend Vonk

De fatale reis van ‘The Neverthought’

Dit is het huiveringwekkende dagboek van Petekin Macantyre, opvarende van ‘The Neverthought’. Een aangrijpend verhaal in 60 pagina’s over de fatale reis van het zeilschip naar het onverbiddelijke ijs van Franz Josef Land in 1898.

Het dagboek is in een gelimiteerde, genummerde oplage uitgebracht (100 stuks). Het dagboek komt samen met een ingetekende zeekaart, een originele foto, het laatste rantsoen en een persoonlijk geschreven bericht van Petekin aan zijn geliefde Meredith in een verweerde map van zeildoek.

Het verhaal werd opgetekend door Berend J. Vonk, de illustrator (voor o.a. dagblad Trouw) die als geen ander in staat is om de waanzin van een poolreiziger uit te beelden. Voor de speciale vormgeving en productie tekende ontwerper Roelant Meijer, maker van bijzondere boeken.

Berend Vonk in TROUW 6 dec (door Eline Crijns):

Wat is dit voor iets?
“Het zijn dagboekvellen met tekeningen en teksten over een expeditie naar de Noordpool eind negentiende eeuw.
Mensen in die tijd wilden per se die polen bereiken. Ze hadden rare ideeën over wat daar te vinden was, bijvoorbeeld vreemde wezens in de aarde. Alle ingrediënten van zo’n reis komen in het dagboek voor. Bijvoorbeeld bevriezing, kannibalisme, scheurbuik en loodvergiftiging. Ze hadden geen idee in die tijd van de noodzaak van vers eten.

Zeilschip The Neverthought ligt ingevroren in het noordpoolijs. Poolreizigers gingen destijds tot het uiterste. Zo ver mogelijk naar het noorden varen en dan lieten ze zich invriezen. Een maand of drie muurvast overwinteren betekende dat. In de lente als de dooi kwam, ging de tocht weer verder noordwaarts. Zo’n expeditie kon drie tot vijf jaar duren. Aan boord waren zo veel mogelijk levensmiddelen om het zo lang mogelijk uit te houden en aan het eind aten ze zelfs de honden voor de sleeën op.”

Waarom bent u dit dagboek gaan tekenen?
“Het idee ontstond bij de allereerste lockdown. Het opgesloten zitten wachten met elkaar en de verveling: ik kreeg meteen de associatie met de poolverhalen. Toen ben ik elke dag een tekening gaan maken met potlood, meestal direct in de ochtend. Het waren schetsen, ik werkte zonder scenario, maar hoefde bijna nooit te gummen.
Via Facebook stuitte Toon Hezemans van het bergfilmfestival op de tekeningen en stelde voor er iets van te maken. Dat is dus dit pakket geworden. We hebben er honderd genummerde exemplaren van gemaakt. Die zijn uniek en verschillend, want vormgever Roelant Meijer heeft de zijkanten van elke dagboekpagina geveild, vlekken gemaakt met nepbloed en een geurtje toegevoegd. Elk pakket bevat een originele pentekening van mij met een afscheidsboodschap aan Meredith, de geliefde van de dagboekschrijver. De kans dat je levend terugkwam van zo’n expeditie was klein.”